در ایران متاسفانه عسلی که در شان (قاب با صفحه مومی که روی آن زنبور تشکیل دیواره های ۶ضلعی میکند) به بازار عرضه میشود طرفداران بیشتری دارد زیرا خریدار میخواهد از طبیعی بودن عسل مطمئن باشد و به این ترتیب مقدار زیادی موم از دست خواهد رفت که این موم باید یا با تخصیص مقدار زیادی ارز از خارج وارد شود و یا در داخل با صرف هزینه ای گزاف تولید شود.

در مورد حفظ و حراست از موم شان های عسل و تلف نکردن انها زنبوردار بایست پس از عسل گیری از شانها به خوبی مراقبت کند. مردم هم باید از این تفکر غلط که عسل موجود در شان ۱۰۰%عسل طبیعی است و عسل مایع مصنوعی است بپرهیزند زیرا طبیعی یا غیر طبیعی بودن عسل به هیچ وجه با بودن ان در شان ثابت نمیشود و با همین تفکر اشتباه است که برخی از زنبور داران تطمیع میشوند که برای زود فروش رفتن محصول خود عسل را در شان عرضع کنند.

بنابراین عسل مایع چون به شکل مایع در ظرف به بازار عرضه میشود دلیل تقلبی بودن یا غیر طبیعی بودنش نیست و عسل شان چون به شکل شان به بازار عرضه میشود دلیل تولید عسل از شهد خالص نیست. همچنین برخی از افراد تصور میکنند خوردن عسل با موم خاصیت بیشتری دارد در حالی که موم در معده و روده انسان قابل هضو نیست و چیزی که هضم نشود جذب نمیشود و وقتی جذب خون نشود هیچ خاصیتی برای بدن ندارد. لذا تمایل به خوردن موم که هیچ مزه/طعم و خاصیت غذایی یا درمانی ندارد یک تمایل بی معنی و غیر منطقی است که نه تنها هیچ خاصیتی برای فرد موم خوار ندارد بلکه ضررهایی به دنبال خواهد داشت.